Wetenschap, een fundamentele basis.

Als muzikant is wetenschap niet het eerste waar je aan denkt. Je denkt aan talent of misschien gewoon aan wat woorden en noten samenbrengen om een lied te maken, maat wetenschap? Niet echt. Dat dacht ik ook altijd, want je houdt er geen rekening mee dat er een reden is dat als je een snaar bespeelt, er ook werkelijk geluid uit komt, of als je eens goed klopt op je drumstel, hetzelfde gebeurt. Dat is wetenschap als muzikant. Ik heb bij het bezoek aan CERN geleerd dat muziek en wetenschap goed samengaan. Ik was vooral onder de indruk de eerste dag in de koepel in de grote ruimte daar. Er speelde daar muziek en als je er niet écht op lette viel het niet zo hard op, maar het was er wel. Toen ik erop begon te letten, besefte ik dat ook daar werk in was gestoken. En misschien wel een samenwerking tussen de wetenschappers daar ter plekke en wat muzikanten. Dat vond ik indrukwekkend.

Jytte Brauwers

Wetenschap ligt aan de basis van praktisch alle kunstvormen. Bij fotografie is het heel prominent aanwezig. Het vastleggen van een beeld, vooral bij analoge fotografie, is een heel chemisch proces op zich. Natuurlijk kan het ook als inspiratiebron gebruik worden. Veel kunstenaars verwerken soms tot in kleine details wetenschappelijke verschijnselen in hun werken. Deze kunnen merkwaardige resultaten worden. Licht en geluid zijn heel belangrijk in mijn studie, maar ook heel belangrijk in de wetenschap, en met deze hou je in de fotografie en cinematografie je best heel veel mee bezig. Na dit jaar wil ik misschien Conservatie-Restauratie gaan studeren, een studie die ook heel erg veel kennis van chemie vereist. Het is dus wel een voordeel dat ik in een kunstonderwijs ook nog wetenschappelijke vakken krijg, want deze ga ik misschien nog goed kunnen gebruiken.

Het spreekt van zich dat we in CERN enorm veel hebben bijgeleerd. De dingen die ons werden voorgeschoteld, krijg je natuurlijk nooit te zien in het dagelijkse leven. Het was een zeer interessante ervaring!

Elena Vanthienen

Lieselotte Mendonck

Mohammed Abioui

Bij de tweede presentatie werd er veel informatie gegeven verspreid over een aantal decennia. Deze presentatie werd geprojecteerd op de muur.

In deze zaal stond ook een heel grote en oude deeltjesdetector waarop de werking werd geprojecteerd zodat het leek dat de onderdelen aan het bewegen waren. Ik zelf vond dit een top ervaring en daarom raad ik dit zeker aan aan andere mensen.

Kasmir Singh

Deivid Kashev

Bij de workshop over fysica hebben we ons beziggehouden met de kosmos en het detecteren van planeten. Hier hebben we geleerd dat je uit lichtstralen die door andere sterren worden uitgezonden we ongelofelijk veel informatie over hemellichamen in de kosmos kunt vergaren zonder deze met het blote oog waar te nemen. We hebben ook de werking van de zwaartekracht besproken. De zwaartekracht wordt eigenlijk veroorzaakt door het ruimte-tijdveld. Hoe groter de massa van een hemellichaam hoe meer deze het veld zal afbuigen waardoor ze een steeds grotere zwaartekracht krijgt. Ook hebben we het belang van het magnetisch veld van de aarde dat door de metalen kern van de aarde wordt veroorzaakt besproken. Het magnetische veld buigt namelijk zonnestormen af die bestaan uit geladen deeltjes. Zonder het magnetisch veld zouden we niet kunnen leven op aarde. Het was een fantastische en leerrijke activiteit die ons veel heeft geleerd over de wetenschap en ons wat meer inzicht heeft gegeven in de kosmos

Ismail Choukri

Emma Rutten

“Waar komen wij vandaan?“

Een existentiële vraag waarop niemand een eenduidig, sluitend antwoord kan geven. Een vraag waarover een team van 3000 wetenschappers over heel de wereld zich geënthousiasmeerd en gepassioneerd buigen. Er bestaan verschillende theorieën of hypotheses over het ontstaan van het heelal. In CERN onderzoekt men de juistheid van deze theorieën om deze te aanvaarden, te verwerpen of bij te sturen.

‘s Wereld grootste deeltjesversneller staat in het CERN in Genève: de Large Hadron Collider (LHC). Ze wordt gebruikt om deeltjes te versnellen, zodat deze bijna tegen lichtsnelheid c botsen. Met de energie E die daarbij vrijkomt, ontstaan spontaan nieuwe deeltjes. De gevormde deeltjes kunnen onder andere verschillen in hun massa m. Einstein beschreef al in 1905 in zijn relativiteitstheorie hoe massa uit energie kan ontstaan en omgekeerd: E = m c².

Met behulp van vier onafhankelijke detectoren trachten wetenschappers te achterhalen welke deeltjes bij die botsingen gevormd worden, in de hoop nieuwe deeltjes zoals in 2012 het Higgs-deeltje (in de volksmond Godsdeeltje) op te sporen om bestaande theorieën te bevestigen of te ontkrachten. Het Higgs-deeltje verklaart zo hoe een deeltje ‘massa’ krijgt.

Elk nieuw deeltje dat ontdekt werd en nog ontdekt zal worden, brengt wetenschappers een stapje dichter bij onze ‘oorsprong’.

De leerlingen kregen rondleidingen, volgden workshops en snoven de sfeer in het CERN en in Genève op. Ze leerden de geschiedenis van CERN kennen en bezochten er de allereerste deeltjesversneller. Ze zagen hoe experimentele fysici proeven uitvoerden en hoe wetenschappers in de controlekamer van de grootste detector (ATLAS) samenwerkten. Ze bouwden zelf een nevelkamer waarin onzichtbare deeltjes zoals alfa-straling en beta-straling plots zichtbaar werden. Ze leerden over de manier waarop planeten en sterren buiten ons zonnestelsel gedetecteerd worden, en op welke manier hemellichamen de ruimte om zich heen vervormen.

De leerlingen werden geïnspireerd door de verhalen die werden verteld, de beelden die ze zagen en de klanken die ze hoorden. Ze trokken foto’s, filmden en namen de geluiden in zich op. Het eindresultaat daarvan krijgen jullie zeker nog te zien!

Mevr. Impens